kal|enti, kalena, kaleno
1. barškinti, tarškinti: Garnys snapu kalena. Genys (į) medį kalena. Sušalau taip, kad net dantis (dantimis) kalenau. prk.: kaleno kulkosvaidžiai.
2. prk. įsakmiai sakyti, kalti: Jis vis tą patį man kalena į galvą. Kalenimas.
Jūsų pataisymai bus išsiųsti moderatorių peržiūrai, jei informacija tikslesnė/taisyklingesnė
ji bus patalpinta vietoj esamos.